De Camel Man
Reeds lang voordat in 1980 de Trophy georganiseerd werd genoot Camel in Duitsland al grote bekendheid: door tot de verbeelding sprekende reclamefilms en advertenties in kranten en tijdschriften. Zo werden velen getuige, hoe verschillende Camel-mannen eenzaam de jungle en de wildernissen van deze aarde doorkruisten, om uiteindelijk een welverdiende sigaret te roken. De bekendste onder deze Camel boys was wel Bob Beck, die begin en midden 70er jaren op toernee was. Voor hem waren telkens andere Camel mannen op pad om sigaretten te halen.

Beck echter beleefde echte avonturen, reed met terreinauto’s door donkere oerwouden, manouvreerde zich over noodbruggen en wilde waterstromen en bereikte steeds zijn doel. Daar zat hij dan in het licht van de ondergaande zon, legde zijn voeten omhoog en gunde zich een welverdiende sigaret. Het laatste shot van het filmpje wierp nog een blik op de doorgelopen zolen van zijn laarzen. Ook wij konden ons evenzo ontspannen achteroverleunend laten terugzakken in de bank in onze huiskamer of in de bioscoopstoel. Het was weer gelukt. Avonturen zijn er tenslotte voor om ze op te zoeken met handigheid, inzet, doortastendheid, en om ze te doorstaan. Maar dat was ruim 25 jaar geleden.
Het in Winston/Salem (North Carolina) gevestigde Tabacsconcern R. J. Reynolds Tobacco had de Camel-Man “uitgevonden”, hadden hem bedacht. Hij zou het sigarettenmerk, toen het eind 1968 de Duitse markt moest gaan veroveren, met zijn belevenissen in verre, exotische werelden een aura van avontuur en individualiteit verlenen. Wat zonder twijfel best lukte. Het merk met de dromedaris als herkenningsteken werd populairder en populairder.

Voorbeeld voor het dier, de ‘Gattung Camelus’, was de dromedaris Old Joe, die in 1913 met het circus Barnum & Bailey in Winston/Salem verbleef, opmerkelijk veel publiek trok en sindsdien elk Camel-pakje opsierde. Maar ergens in de loop van tijd veranderde de instelling met betrekking tot roken. Het bewustzijn over blauwe rook en de daarbij behorende risico’s groeide, de wetgevers reageerden en sigaretten reclame op tv werd verboden.

Daarmee verdween de Camel-Man tot nooit-meer-ziens van het beeldscherm en uit onze woonkamers en dook onder in de oneindig groene wereld van het oerwoud –en werd nooit meer teruggezien.
Maar het verlangen naar natuurbelevenissen en uitdagingen in vreemde, exotische omgevingen bleef. Daarom kwamen de knappe Camel-managers in Duitsland met een idee: om de beeldscherm avonturen van de Camel-Man voor mensen te verwezenlijken, voor mensen die hiervan droomden maar deze avonturen vermoedelijk nooit zouden beleven bedachten zij de Camel Trophy. En ensceneerden daarmee de perfekte symbiose van avontuur en reclame, van plezier en commercie. En met succes.